Ons Verhaal

In 1989 kwamen we voor het eerst in de Ardennen. We kampeerden toen aan de rivier Ourthe nabij Esneux bij Hony camping Les Platanes. Het was het begin van ons Ardens avontuur.

Jaarlijks festijn

Sinds die tijd wilden we minstens één keer per jaar naar de Ardennen om te genieten van de wilde natuur, het idyllische landschap, de vele lekkernijen, de eigenzinnige bewoners, verrassende cultuur, de rust en ruimte.

We nodigden vrienden uit om gezamenlijk een luxe huis te huren voor een lang weekend in de zomer van 1990. Dat weekend werd een succes. Het huis werd meteen ook voor de zomer van 1991 besproken maar dan voor een hele week. Ook die week werd een groot succes. Dit werd zo een jaarlijkse formule. We huurden huizen op verschillende locaties in de Ardennen. We genoten van vele soorten belgische bieren, sport op TV, filosofische gesprekken, hilarische spelavonden, onmogelijke touwtjespuzzels en nog zo veel meer. Het was klip en klaar voor ons: de Ardennen stonden gelijk aan plezier, het goede leven.

Ook weekends tussendoor

Een jaar wachten duurde te lang. We huurden daarom zo nu en dan een huisje voor een weekend. Dit kreeg ook structuur toen vrienden van ons over een eigen chalet beschikten nabij Manhay (1998).

We gingen regelmatig voor een weekendje met ze mee en zo leerden we de Ardennen van meer kanten kennen: de boskleuren in de herfst en sprookjesachtige Rocky Moutains winterlandschappen. De kou en het gure weer deden ons naar binnen verlangen voor het koken van wildgerechten, drinken van Elzasser wijn en boeken lezen bij de open haard. De Ardennen - zo dichtbij - bood elk jaargetijde een ander beeld en het was altijd feest.

Ardennerkoorts

De Ardennerkoorts sloeg definitief toe nadat we op vakantie waren geweest in Normandië, Bretagne en Ierland (2000/2001). We ontdekten dat de uitstraling van deze streken ook achter Maastricht en Luik ligt. Weliswaar zonder kustlijn vind je in de Ardennen zelfs meer dynamiek omdat alles op korte afstand gebeurt: heuvels, rivieren, bossen, panorama’s, weilanden, kastelen, kroegen, boerderijen wisselen elkaar snel af en achter elke bocht wacht weer een nieuwe verrassing. En dit alles niet ver van de steden Luik, Brussel en Luxemburg.

Zoeken naar eigen stek

Gevat door deze koorts keken we uit naar een eigen stek in de Ardennen (2002/2003). Met een eigen stek konden we nagenoeg elk moment gaan. Want de korte reisafstand naar de Ardennen (ongeveer 3 uur rijden) was een ander groot voordeel van de Ardennen.

Uiteindelijk namen we in de herfst van 2004 intrek in ons eigen vakantiehuisje in Samree nabij La Roche. Een fantastisch gevoel. Na weken hectiek, herrie en hard werken reden we in drie uur naar .be , de naam die we ons chalet gaven. En dan, onder een prachtige sterrenhemel, tussen het wild en nabij bossen, rotspartijen en watervallen, dronken we bij kaarslicht ons eerste Jupiler om vervolgens te slapen in een electriciteitvrije omgeving (electriciteit op generator). Het ontbijt ging vergezeld met uitzicht op koeien, (roof-)vogels en veldmuizen. Overdag werkten we in de tuin, bezochten we La Roche en wandelden we allerlei routes zoals in Erezee, Amonines, Odeigne, Maboge, Wibrin, Nadrin, Wéris, Barvaux, Vielsalm, Dochamps, Samrée, Berismenil, Hubermont, Hives, Filly, Nisramont en het dal bij Engreux.

Bekroning

Na drie jaar genieten van ons chalet deed zich iets wonderlijks voor in de zomervakantie van 2007. In het achterhoofd hadden we altijd een droom: een definitieve plek in de Ardennen waar we konden wonen én werken. Maar hoe doe je zoiets? Thuis werden Belgische makelaarswebsites afgezocht en als we in de Ardennen waren, keken we altijd goed rond.

We ontmoetten Au Vieux Logis door een rare loop van omstandigheden. Nabij Engreux ontmoetten we een Vlaams gezin dat zich in de lengte van een wandeling had vergist. We brachten ze naar hun auto terug en dronken op een terras wat na. Wij praatten toen over onze plannen om in de Ardennen iets in de recreatie te gaan doen, het verhaal werd omfloerst met een mistig doel, omdat we niet precies konden aangeven wat we zochten. De familie wees ons op de herberg die aan dezelfde weg is gelegen als waar zij hun vakantiewoning hebben staan. Meteen de volgende dag gingen we kijken en ontmoetten we de sympathieke eigenaren van het pand. Zij lieten ons vervolgens alles uitgebreid zien. Het pand was een parel! We werden stil en direct verliefd op de herberg. Dit was duidelijk het moment en plek waar al onze Ardense avonturen en verlangens vorm kregen.

En natuurlijk houdt ons avontuur hier niet op. Met Au Vieux Logis willen we ons Ardennergevoel aan onze gasten doorgeven waardoor ze ook kunnen genieten van al het moois wat de Ardennen biedt en om even helemaal weg te zijn van alle dagelijkse beslommeringen om vervolgens energiek terug te keren of wie weet: ook verliefd te worden op de Ardense dynamiek.

George & Thecla